FLOYD GERHARDT (Jean Smart) (SPOILERY)
Moja ulubiona kobieta z "Fargo". Żona przywódcy przestępczej rodziny. Matka 4 synów, z których najstarszy zginął podczas wojny, a kolejni nie potrafią żyć ze sobą w zgodzie. Twarda babka, która nie wstydzi się miłości do sparaliżowanego męża, dzielnie negocjuje z gangsterami, próbuje ratować walące się imperium za wszelką cenę. Najbardziej imponuje mi jej nieustanny spokój. Dodd to brutalny narwaniec, który nie szanuje nikogo, ale nawet on czuje przed nią respekt. Żałuję, że Floyd skończyła w taki sposób, oszukana, oglądając upadek własnej rodziny. (Chociaż właśnie o taki koniec młodsze pokolenie się prosiło).
Simone, ciągle poniewierana przez mężczyzn, to wg mnie najnormalniejsza z Gerhardtów (poza młodym Charliem). Zbuntowana nastolatka, która nienawidzi ojca i próbuje uciec od rodzinnego syfu w narkotyki i niewłaściwe romanse. Jest dość wrażliwą, totalnie zagubioną dziewczyną i miałam nadzieję, że ona jedna przeżyje, co dałoby szansę na odrodzenie się rodziny G. w nowej formie. Ale Gerhardtowie za daleko zabrnęli w swoim szaleństwie, żeby na to pozwolić. Najbardziej przygnębiająca śmierć :(.
Noreen to super przykład nastoletnich fatalistycznych przemyśleń. Czyta Camusa, praktycznie się nie uśmiecha, opowiada wszystkim, że właściwie życie nie ma sensu i wszystko kończy się śmiercią. Ale w obliczu prawdziwego zagrożenia znika jej pesymistyczne zobojętnienie, jest tylko przestraszoną małolatą, która chce przeżyć. Sympatyczna w specyficzny sposób, ciekawa postać poboczna. (I jakie urocze jej spotkanie z Charliem :)).
Żona Lou - sympatyczna jak należy, chociaż nie tak ciekawa, jak miałam nadzieję. Podchodzi do swojej choroby z godnym podziwu spokojem, ale miałam przez to wrażenie, że rzadko okazuje ludzkie uczucia (najbliższa tego była pod koniec, gdy dopytywała się, czy Lou wrócił - nareszcie strach). Mimo zaawansowanej choroby przeżyła wielu silnych i zdrowych - ta ironia prosto z uwielbianego przez Noreen Camusa.
Przyjaciółka i szefowa Peggy, która nakręca Peggy do tych bzdurnych kursów szukania swojego lepszego oblicza i zerwania z ograniczeniami małżeństwa, głównie dlatego, że się w niej podkochuje.Na jej nieszczęście Hanzee rozkręcił się w mordowaniu wszystkich dookoła i tyleśmy ją widzieli.
Tę postać napisał geniusz :D. Nie przepadałam nigdy za Kirsten Dunst, ale nie da się jej nie szanować za kreację Peggy.
Peggy, fryzjerka z małego miasteczka z aspiracjami, by wyrwać się do Kalifornii i zostać najlepszą możliwą wersją siebie, wydaje się pustą, naiwną dziewczyną o niewielkim zasobie umysłowym. Okazuje się wkrótce, że mimo niewinnego wyglądu jest nieobliczalną, bezwględną kobietą, która idzie po trupach do celu. Kiedy podźgała nożem Dodda, szczęka mi opadła :D. Oczywiście nie uważa swoich zachowań za coś złego - ona przecież po prostu tylko próbuje się spełniać życiowo!
Zastanawiałam się ciągle podczas ich ucieczki, w jakim stopniu zależy Peggy na mężu, a w jakim traktuje go jako narzędzie do osiągnięcia własnego celu?
W ogóle para Ed&Peggy, chociaż wkurzają jak diabli, to najciekawszy duet w całym serialu.
Jedna rodzina wymarła, druga przeżyła. Super sezon świetnego serialu, moim zdaniem jeszcze lepszy, niż pierwszy. Która bohaterka Wam najbardziej przypadła do gustu?
Jeśli podobał Ci się artykuł, zachęcam do polubienia PatrzJakiFilm na FACEBOOKU, gdzie dzieje się jeszcze więcej ;).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz