5 animacji, które oglądałam mnóstwo razy

Na pewno również macie filmy animowane, które uwielbialiście jako dzieciaki albo obejrzeliście już jako dorośli ludzie i które przypadły Wam do gustu tak bardzo, że mogliście oglądać je na okrągło. To moje typy (a w komentarzach czekam na Wasze! :)):

1. WALL-E (2008)

Źródło.

Studio Pixar, o którym słów kilka (może każdy to wie i tylko ja jestem opóźniona :D): Ostatnio mój mąż czytał biografię Steve’a Jobsa i opowiedział mi, że Pixara stworzył George Lukas, który następnie postanowił go sprzedać podczas swojej sprawy rozwodowej. Odkupił go Jobs, zainwestował w jego rozwój i dzięki czemu powstało studio Pixar, jakie znamy. (Ostatecznie w 2006 r. właścicielem została wytwórnia Walt Disney Pictures, z którą już wcześniej Pixar współpracował.) Wspominam o tym, bo Jobs kojarzył mi się wyłącznie z Applem i nie sądziłam, że miał wpływ na moje dzieciństwo :).

Jeśli powiecie komuś, że to szalenie ciekawe, obserwować przez pół godziny małego robota-niemowę, który sprząta, ci, którzy nie widzieli „WALL-E” popukają się w czoło, ale pozostali ze zrozumieniem pokiwają głowami. „WALL-E” to cudownie wykonana, wzruszająca historia o wytrwałości, poświęceniu i miłości. Artystyczny obraz i piękna ścieżka dźwiękowa. Podziwiam wyobraźnię twórców.

2. Odlot (2009)

Źródło.

Znowu Pixar i znowu mistrzowska animacja.

Wstęp do „Odlotu” to pokazane bez słów dzieje małżeństwa Carla, obecnie starego człowieka, i jeśli nie zakręciła Wam się łza w oku, gdy ją oglądaliście, macie serce z kamienia! Dalej widzimy zabawną, niekiedy zawierającą nutkę grozy historię o szalonej wyprawie, pełnej barwnych przygód, podczas której rodzi się przyjaźń między zgryźliwym starcem a samotnym chłopcem. Super kino dla wszystkich, od najmłodszych do najstarszych, mądre i zapadające w pamięć.

3. Ruchomy zamek Hauru (2004)

Źródło.

Japońskie animacje mają tę przewagę nad większością amerykańskich, że często bywają nieprzewidywalne, nie zawsze możemy być pewni happy-endów, a widzom nie oszczędza się mocnych scen. Studio Ghibli przyzwyczaiło nas zresztą do bardzo wysokiego poziomu swoich dzieł, dlatego oglądam w ciemno wszystko, co tylko wypuści.

Wiem, że nie jest to najlepiej napisana czy najbardziej ambitna animacja z tego studia (gdybym miała taką wskazać, byłaby to chyba „Księżniczka Mononoke”), ale „Ruchomy zamek...” mogę oglądać w kółko! 

Ekranizacja (niezbyt wierna) powieści Diany Wynne Jones, „Howl’s Moving Castle” (przetłumaczonej także na nasz rodzimy język). 

Sophie to nieśmiała dziewczyna, która pracuje w wytwórni kapeluszy. Jak wszyscy w mieście zna historię o magu Hauru, który niszczy dziewczęce serca, ale większym problemem wydaje się nadchodząca wojna. Pewnego dnia Sophie obraża groźną wiedźmę, która zmienia ją za to w staruszkę. Sophie udaje się w podróż, by znaleźć rozwiązanie swego problemu. Zmęczona wędrówką, szuka odpoczynku w dziwnym, poruszającym się domu. Spotyka tam chłopca, szkolącego się na czarnoksiężnika i płomień, który jest demonem, zasilającym całą ruchomą konstrukcję (mój ulubiony Kalcyfer!). Dowiaduje się, że miejsce, do którego wtargnęła, należy właśnie do Hauru. Polecam!

4. Książę Egiptu (1998)

Mój faworyt, który widziałam niezliczoną ilość razy. Świetna, realistyczna kreska, odbiegająca od disneyowskiego pędu do wizualnego idealizowania bohaterów. Egipcjan i Żydów od razu można zróżnicować po sylwetce, rysach twarzy. Bardzo ciekawie zrealizowany sen Mojżesza, w formie poruszających się hieroglifów. Wspaniała ścieżka dźwiękowa (piosenkę o nienawiści między braćmi często śpiewaliśmy jako dzieciaki z moim własnym bratem ;-p), a zobrazowanie plag egipskich, z tą najstraszniejszą, gdy Anioł Śmierci przybywa po pierworodnych synów, to majstersztyk. 

Źródło.

Wprawdzie wolę pierwszą połowę filmu, czyli wspólne życie braci i tułaczkę Mojżesza, niż późniejsze próby wyzwolenia niewolników, ale całość „Księcia Egiptu” to świetnie wykonany film, do którego nie umywa się większość  tych „z prawdziwymi aktorami”. Zresztą to był pierwszy raz, gdy dotarło do mnie, że faktycznie zawsze znałam tę historię jako: Mojżesz w koszyku na rzece à córka faraona go znajduje i wychowuje à Mojżesz wyzwala Żydów z Egiptu. Nigdy nie zastanawiałam się nad tym, że przecież dorastał w rodzinie, do której upadku potęgi doprowadził. Dopiero „Książę Egiptu” zwrócił moją uwagę na ten wielki i najciekawszy w tej historii konflikt. Ważna część mojej wczesnej młodości.

A o Ridleyowskim "Exodusie" na podstawie tej samej historii możecie przeczytać TUTAJ. 

5. Anastazja (1997)

Źródło.

Okej, tu chodzi tylko i wyłącznie o sentyment z młodych lat :). Nie obchodziło mnie wtedy, ile film miał wspólnego z prawdziwą historią carskiej rodziny, wystarczyło, że mocno działał na moją wyobraźnię obraz zaginionej księżniczki, która odnalazła prawdziwą miłość podczas pełnej niebezpieczeństw podróży. Jakoś nie zwracało wtedy mojej uwagi, że Ania zna Dymitra ledwie parę dni, więc to trochę za krótko, żeby odrzucać wystawne życie w Paryżu i odpłynąć z nim w jedynej podartej sukni balowej (zresztą ostatnio w „Krainie Lodu” sami twórcy przyznali, że znany z baśni jeden dzień to za mało na miłość) albo że Dymitr był kanciarzem, więc niezbyt dobrym materiałem na życiowego partnera. Wtedy to wszystko wydawało mi się romantyczne, bo przecież Dymitr był taki dzielny, prawie zginął, ratując Anastazję przed Rasputinem! Nic nie poradzę, w moich wspomnieniach „Anastazja” pozostanie pięknie zrealizowanym romansem, z piosenkami, które pamiętam do dziś (Niektórzy dziwacy, jak mój brat i mąż, nie lubią piosenek w filmach animowanych, ja uwielbiam!). 

A jakie filmy animowane Wam zapadły w pamięć?

Jeśli podobał Ci się artykuł i chcesz być na bieżąco z PatrzJakiFilm, zachęcam do polubienia mojej strony na FACEBOOKU :).

INNE ZESTAWIENIA:
7 seriali w pięknym stylu retro
5 serialowych antagonistów godnych uwagi
5 serialowych klasyków, które każdy powinien znać
5 kostiumowych ekranizacji, która powinna zobaczyć każda romantyczka
5 filmów z Bale'm godnych polecenia